Άρθρα
Το ρουμπίνι (ruby) είναι ένας από τους 4 πολύτιμους λίθους (διαμάντι, ρουμπίνι, ζαφείρι, σμαράγδι). Ανήκει στην ομάδα του ορυκτού κουρουνδίου και θεωρείται ως η πέτρα του μήνα Ιουλίου. Η ονομασία του προέρχεται από την λατινική λέξη «ruber» που σημαίνει κόκκινο. Στην αρχαιότητα, ήταν γνωστό με το όνομα «σάπφειρος πορφυρίτης» ή «σάπφειρος πορφυρίζων». Το κόκκινο χρώμα του οφείλεται στην ύπαρξη χρωμίου, ενώ υπάρχουν ποικιλίες με ροζ, σκούρο κόκκινο και καφέ χρώμα. Όλα τα άλλου χρώματος κορούνδια είναι γνωστά ως ζαφείρια. Αποτελεί το δεύτερο πιο σκληρό ορυκτό μετά το διαμάντι στη κλίμακα Mohs (κλίμακα μέτρησης σκληρότητας ορυκτών) καθώς η τιμή του ανέρχεται σε 9 ( με μέγιστη τιμή το 10).
Το χρώμα και η επεξεργασία του είναι οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζει την αξία του ρουμπινιού, και το καλύτερο χρώμα θεωρείται το λεγόμενο «αίμα περιστεριού». Άλλοι παράγοντες είναι η ποιότητα, που καθορίζεται από τις εγκλείσεις. Το ρουμπίνι έχει εγκλείσματα ρουτιλίου, των οποίων η παρουσία δείχνει ότι το ρουμπίνι είναι φυσικό, όμως αν ο αριθμός αυτών των εγκλεισμάτων είναι μεγάλος αφαιρούνται.
Η κύρια πηγή ρουμπινιών ήταν για αιώνες η κοιλάδα Μογκόκ, στη βόρεια Μιανμάρ, αλλά σήμερα πολύ λίγα ρουμπίνια καλής ποιότητας προέρχονται από εκεί. Σήμερα, κύρια πηγή είναι η Μονκ Σχου, στη κεντρική Μιανμάρ, όπου η εξόρυξη ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 και είναι το μεγαλύτερο ορυχείο ρουμπινιών στη Γη. Άλλο ένα σημαντικό κοίτασμα ρουμπινιών είναι το Νάμγια, στη βόρεια Μιανμάρ. Άλλες χώρες στις οποίες εξορύσσονται ρουμπίνια είναι οι: Σρι Λάνκα, Τανζανία, Κένυα, Μαδαγασκάρη, Αφγανιστάν, Βόρεια Καρολίνα, Καμπότζη, Ταϊλάνδη, Ινδία, Αυστραλία, Ναμίμπια, Βραζιλία, Πακιστάν.
Αποτελεί το ιδανικό δώρο για την 40η επέτειο γάμου ενός ζευγαριού, καθώς συμβολίζει την αγάπη, την υγεία και την σοφία.
Πνευματικές ιδιότητες του ρουμπινιού
- Ενθαρρύνει το πάθος και την όρεξη για ζωή
- Προστατεύει την αγάπη και τον έρωτα
- Βοηθά στην διατήρηση του πλούτου
- Υπερνικά την εξάντληση και τον λήθαργο και προσδίδει ισχύ και σθένος
Θεραπευτικές ιδιότητες του ρουμπινιού
- Αποτοξινώνει το σώμα και το αίμα
- Αντιμετωπίζει πυρετούς και τις μολυσματικές ασθένειες
- Στην αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν ως αντίδοτο για δηλητήριο
- Φέρνει γονιμότητα
Το Hope Diamond είναι ένα από τα πιο διάσημα κοσμήματα του κόσμου, με αρχεία ιδιοκτησίας που χρονολογούνται περίπου τέσσερις αιώνες. Το πολύ θαυμαστό σπάνιο μπλε χρώμα του οφείλεται σε ίχνη ποσοτήτων ατόμων βορίου. Ζυγίζοντας 45,52 καράτια, το εξαιρετικό του μέγεθος αποκάλυψε νέα ευρήματα σχετικά με το σχηματισμό των πολύτιμων λίθων.
Το κόσμημα πιστεύεται ότι προέρχεται από την Ινδία, όπου η αρχική (μεγαλύτερη) πέτρα αγοράστηκε το 1666 από τον γάλλο έμπορο Gem Jean-Baptiste Tavernier ως το μπλε Tavernier. Το Tavernier Blue κόπηκε και έδωσε το “γαλλικό μπλε” (Le bleu de France), το οποίο ο Tavernier πούλησε στον βασιλιά Λουδοβίκο το 1668. Κλάπηκε το 1791 και εμφανίστηκε ενώ είχε ξανακοπεί, με το μεγαλύτερο τμήμα του να αποκτά το όνομα “Hope” όταν εμφανίστηκε το 1839, στον κατάλογο μιας συλλογής πετρών που ανήκε σε μια τραπεζική οικογένεια του Λονδίνου που ονομαζόταν Hope. Αφού πέρασε από πολλούς ιδιοκτήτες, πωλήθηκε στο μέλος της υψηλής κοινωνίας της Ουάσινγκτον Evalyn Walsh McLean, που συχνά εμφανιζόταν να το φοράει. Το 1949 αγοράστηκε από τον πωλητή πολύτιμων λίθων της Νέας Υόρκης Χάρι Ουίνστον, ο οποίος, για αρκετά χρόνια το πήγε σε πολλά μέρη του κόσμου πριν το παραχωρήσει το 1958 στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Από τότε παρέμεινε εκεί σε μόνιμη έκθεση.
Το Hope Diamond φημολογείται εδώ και πολλά χρόνια ότι φέρει μια κατάρα. Πιθανώς αυτό προήλθε από πωλητές που προσπαθούσαν να προκαλέσουν ενδιαφέρον για την πέτρα. Τελευταία αναφέρθηκε ότι το διαμάντι είναι ασφαλισμένο για 250 εκατομμύρια δολάρια.
Το κακό μάτι
Το κακό μάτι είναι μια ματιά που θεωρείται από πολλούς πολιτισμούς ότι μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό ή κακή τύχη για το άτομο στο οποίο απευθύνεται για λόγους φθόνου. Ο όρος αναφέρεται επίσης στη δύναμη που αποδίδεται σε ορισμένα πρόσωπα να προκαλούν τραυματισμό ή κακή τύχη από ζήλια για την εμφάνιση κάποιου.
Οι μεσογειακοί πολιτισμοί και πολλοί άλλοι σε όλο τον κόσμο πιστεύουν στην έννοια του “κακού ματιού”. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν διάρροια, διαρκές κλάμα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και θάνατο. Συνήθως επηρεάζει τα βρέφη και τα παιδιά, ωστόσο, οι ενήλικες μπορεί επίσης να επηρεαστούν.
Οι προλήψεις που εκφράζονται από τον όρο προκαλούν πολλούς πολιτισμούς να ακολουθήσουν προστατευτικά μέτρα εναντίον του. Η έννοια και η σημασία του ποικίλλουν ευρέως μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών. Η ιδέα εμφανίζεται αρκετές φορές σε μεταφράσεις της Παλαιάς Διαθήκης. Ήταν μια ευρέως διαδεδομένη πίστη ανάμεσα σε πολλές μεσογειακές φυλές και πολιτισμούς: η κλασική Ελλάδα κατά πάσα πιθανότητα έμαθε αυτή την πίστη από την αρχαία Αίγυπτο και αργότερα την πέρασε στην αρχαία Ρώμη.
Θεωρίες πεποιθήσεων
Σε ορισμένες θεωρίες, υπάρχει η πεποίθηση ότι μερικοί άνθρωποι μπορούν να δώσουν μια κατάρα στα θύματα από το κακό βλέμμα του ματιού τους. Η πιο συνηθισμένη θεωρία όμως, αποδίδει την αιτία στο φθόνο, με τον άνθρωπο που ζηλεύει να εκτοξεύει το κακό μάτι και να το κάνει ακούσια. Επίσης, οι επιπτώσεις στα θύματα ποικίλλουν. Μερικοί πολιτισμοί αναφέρουν οτι μπορεί να προκαλέσει κακή τύχη. Άλλοι πιστεύουν ότι το κακό μάτι μπορεί να προκαλέσει ασθένεια, αδυναμία ή ακόμα και θάνατο. Στις περισσότερες κουλτούρες, τα πρωταρχικά θύματα θεωρούνται μωρά και μικρά παιδιά, επειδή συχνά επαινούνται και σχολιάζονται από ξένους.
Σε πολλές θεωρίες, ένα άτομο – που γενικά δεν είναι κακόβουλο – μπορεί να βλάψει τους ενήλικες, τα παιδιά, τα ζώα ή τα υπάρχοντά τους, απλώς κοιτάζοντας τους με φθόνο.
Ιστορία
Λογοτεχνικές και αρχαιολογικές μαρτυρίες αποδεικνύουν την πίστη στο κακό μάτι στην ανατολική Μεσόγειο για χιλιετίες, ξεκινώντας από τον Ησίοδο, τον Καλλίμαχο, τον Πλάτωνα, τον Διόδωρο Σικύλο, τον Θεόκριτο, τον Πλούταρχο, τον Ηλιόδωρο και τον Πλίνιο τον Γέροντα. Η μελέτη αυτών των γραπτών πηγών δίνει μόνο μια κατακερματισμένη άποψη του θέματος, εάν παρουσιάζει μια λαολογική, θεολογική, κλασική ή ανθρωπολογική προσέγγιση στο κακό μάτι. Ενώ αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις τείνουν να αναφέρουν παρόμοιες πηγές, κάθε μία παρουσιάζει μια διαφορετική αλλά παρόμοια χρήση του κακού ματιού, ότι ο φόβος του κακού ματιού βασίζεται στην πεποίθηση ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν μάτια των οποίων η ματιά έχει τη δύναμη να τραυματίσει ή ακόμα και να σκοτώσει και μπορεί να είναι σκόπιμη ή ακούσια.
Προστασία
Το γαλάζιο μάτι, γνωστό ως το “μάτι”, που δρα αποτρεπτικά, είναι γνωστό ότι αποτελεί συστατικό στοιχείο στην Ελλάδα που χρονολογείται τουλάχιστον στον 6ο αιώνα π.Χ., όταν εμφανίζεται στα πρώτα αγγεία. Στην Ελλάδα, το κακό μάτι απομακρύνεται από τη διαδικασία του ξεματιάσματος, όπου ο “θεραπευτής” απαγγέλλει σιωπηλά μια μυστική προσευχή που πέρασε από έναν παλαιότερο συγγενή του αντίθετου φύλου, συνήθως έναν παππού. Αυτές οι προσευχές αποκαλύπτονται μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, επειδή σύμφωνα με την δεισιδαιμονία όσοι τις αποκαλύπτουν χάνουν την ικανότητά τους να εκμηδενίζουν το κακό μάτι. Σύμφωνα με το έθιμο, αν κάποιος πράγματι πλήττεται από το κακό μάτι, τόσο το θύμα όσο και ο «θεραπευτής» αρχίζουν να χασμουριούνται. Ο «θεραπευτής» τότε εκτελεί το σημάδι του σταυρού τρεις φορές και φυσάει στον αέρα τρεις φορές.
Το διαμάντι Heart of Eternity (Η καρδιά της αιωνιότητας) ζυγίζει 27,64 καράτια (5,528 γρ) και έχει εκτιμηθεί ότι είναι χρώματος “Fancy Vivid Blue” από το Γεμολογικό Ινστιτούτο της Αμερικής. Το διαμάντι κόπηκε από τη εταιρεία Steinmetz Group στην οποία ανήκε πριν πουληθεί στην εταιρεία De Beers Group.
Το διαμάντι Heart of Eternity είναι μέρος της τάξεως των εξαιρετικά σπάνιων χρωματιστών διαμαντιών. Βρέθηκε στο Πρωταρχικό ορυχείο διαμαντιών στην Νότια Αφρική. Το πρωταρχικό ορυχείο είναι το μοναδικό ορυχείο στον κόσμο με υπολογίσιμη παραγωγή μπλε διαμαντιών.
Το διαμάντι αποκαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2000 ως μέρος της συλλογής κοσμημάτων της εταιρείας De Beers για τη χιλιετηρίδα, που περιλάμβανε επίσης και το διαμάντι Millennium Star.
Το 2012, υπήρχαν φήμες ότι ο μποξέρ Floyd Mayweather αγόρασε το κολιέ Heart of Eternity για την αρραβωνιαστικιά του Shantel Jackson. Η εταιρεία De Beers αρνήθηκε να αποκαλύψει σε ποιόν πούλησε το διαμάντι και έτσι ο τωρινός ιδιοκτήτης παραμένει άγνωστος.
Το Koh-i-Noor είναι ένα από τα μεγαλύτερα κομμένα διαμάντια στον κόσμο, βάρους 105,6 καρατίων και μέρος των κοσμημάτων του βρετανικού στέμματος.
Πιθανώς εξορύχθηκε στο Golconda της Ινδίας. Δεν υπάρχει καμία καταγραφή του αρχικού βάρους του, αλλά το πιο έγκυρο βάρος είναι 191 καράτια ή 38,2 γρ. Το Koh-i-Noor σημαίνει για τις γλώσσες Χίντι και Περσικά το “Βουνό του Φωτός”. Είναι γνωστό με αυτό το όνομα από τον 18ο αιώνα. Άλλαξε χέρια μεταξύ διαφόρων φατριών στη σύγχρονη Ινδία, το Πακιστάν, το Ιράν και το Αφγανιστάν, μέχρι που παραχωρήθηκε στη βασίλισσα Βικτωρία μετά την κατάκτηση της Βρετανίας από το Punjab το 1849.
Αρχικά, η πέτρα είχε παρόμοια κοπή με άλλα διαμάντια της εποχής της αυτοκρατορίας των Mughal, τα οποία βρίσκονται σήμερα στα κοσμήματα του Ιρανικού στέμματος. Το 1851 το Koh-i-Noor παρουσιάστηκε στη Μεγάλη Έκθεση του Λονδίνου, αλλά η θαμπή κοπή του απέτυχε να εντυπωσιάσει τους θεατές. Ο πρίγκιπας Άλμπερτ, σύζυγος της Βασίλισσας Βικτώριας, διέταξε να ξανακοπεί το διαμάντι σε σχήμα οβάλ και μπριγιάν. Σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα, η μύτη στο κάτω μέρος του διαμαντιού είναι ασυνήθιστα μεγάλη, δημιουργώντας την εντύπωση μιας μαύρης τρύπας όταν βλέπουμε την πέτρα από πάνω. Το διαμάντι θεωρείται, ωστόσο, από γεμμολόγους ως “γεμάτο ζωή”.
Σήμερα, το διαμάντι είναι σε δημόσια έκθεση στο Jewel House στον Πύργο του Λονδίνου, όπου το βλέπουν εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο. Οι κυβερνήσεις της Ινδίας και του Πακιστάν έχουν υποστηρίξει την κυριότητα του Koh-i-Noor και ζήτησαν την επιστροφή του από τότε που οι δύο χώρες απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1947. Η βρετανική κυβέρνηση επιμένει ότι το κόσμημα ελήφθη νόμιμα υπό τους όρους της τελευταίας συνθήκης της Λαχόρης και απέρριψε τις αξιώσεις
Το διαμάντι Elizabeth Taylor, που ήταν προηγουμένως γνωστό σαν διαμάντι Krupp, έχει βάρος 33,19 καράτια (6.638 gr) και αγοράστηκε από το Richard Burton για την γυναίκα του Elizabeth Taylor το 1968. Το διαμάντι Elizabeth Taylor είναι κοπής Άσερ. Μια έκθεση του Γεμολογικού Ινστιτούτου της Αμερικής από τις 9 Μαϊου 2011 δηλώνει ότι το χρώμα του διαμαντιού είναι D και η καθαρότητά του VS1, συνοδευόμενο από ένα διάγραμμα που υποδεικνύει πως η καθαρότητα μπορεί να είναι και flawless.
Το διαμάντι αρχικά ονομάστηκε από την γερμανική οικογένεια Krupp και πουλήθηκε σαν μέρος της περιουσίας της Vera Krupp, δεύτερης συζύγου του Alfried Krupp. Ο Richard Burton αγόρασε το διαμάντι Krupp στις 7 Μαϊου 1968 σε δημοπρασία στην Νέα Υόρκη στα 307.000 δολάρια.
Η Elizabeth Taylor πέθανε το 2011 και το διαμάντι δημοπρατήθηκε στον οίκο Christie’s στις 16 Δεκεμβρίου 2011, αλλάζοντας όνομα στο Διαμάντι Elizabeth Taylor, και πουλήθηκε για 8.818.500 δολάρια.
Το χρυσό Ιωβηλαίο διαμάντι είναι το μεγαλύτερο κομμένο και με έδρες διαμάντι στον κόσμο και ζυγίζει 545.67 καράτια (109.13 g).
Αρχικά γνωστό ως «Ανώνυμο καφέ», το Χρυσό Ιωβηλαίο Διαμάντι κόπηκε από ένα μεγάλο καφέ διαμάντι 755,5 καρατίων (151 gr), το οποίο βρέθηκε στο ορυχείο Premier Mine της Νότιας Αφρικής το 1985.
Μέχρι το 1990, το διαμάντι παρέμεινε άγνωστο στο ευρύ κοινό. Το 1990, μετά από 2 χρόνια εργασιών, το κόψιμο της πέτρας τελείωσε, μειώνοντας το βάρος της στα 546,65 καράτια.
Το Χρυσό Ιωβηλαίο Διαμάντι αγοράστηκε από την εταιρία De Beers από μια ομάδα Ταϊλανδών επιχειρηματιών το 1995 και δόθηκε ως δώρο στον βασιλιά Bhumibol για τους εορτασμούς των 50 χρόνων της βασιλείας του.
Το διαμάντι ονομάστηκε Χρυσό Ιωβηλαίο και σήμερα βρίσκεται στο Royal Museum της Bangkok σαν μέρος των κοσμημάτων του στέμματος.
Ο Ισραηλινός ιστορικός του 1ου αιώνα Josephus, πίστευε ότι υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ των 12 ημιπολίτιμων λίθων στο λογείον του Ααρών (λογείον είναι το μαντικό επιστήθιο κάλυμμα των εβραίων αρχιερέων), στους 12 μήνες του χρόνου και στα 12 ζώδια.
Ανατρέχοντας σε πολύ παλαιά κείμενα που ανάγονται στους πρώτους Χριστιανικός αιώνες, η δωδεκάδα των λίθων συνδέθηκε με τους δώδεκα μήνες του χρόνου (Ιώσηπος, 1ος αι. μ.Χ., Άγιος Ιερώνυμος 5ος αι. μ.Χ., Άγιος Επιφάνιος 4ος αι. μ.Χ.).
Οι Χριστιανοί λοιπόν, χωρίς ιδιαίτερες αντιρρήσεις, υιοθέτησαν την συσχέτιση των μηνών με κάποιους συγκεκριμένους λίθους. Προηγουμένως, οι Ρωμαίοι, οι Εβραίοι και οι Άραβες, είχαν και αυτοί τους δικούς τους συσχετισμούς των λίθων με τους μήνες. Κάνοντας μία σύγκριση αυτών των καταλόγων, οι μελετητές διαπίστωσαν ότι σε μεγάλο βαθμό συνέπιπταν. Έπρεπε ακόμη, να ληφθεί υπόψιν, ότι οι ονομασίες των πετρών μέσα στα χρόνια μεταβάλλονταν.
Το 1912 σε μια προσπάθεια να οριστικοποιήσουν τη λίστα των γενέθλιων λίθων, η Εθνική Ένωση Κοσμηματοπωλών της Αμερικής (American National Association of Jewelers) συναντήθηκε στο Κάνσας και υιοθέτησαν επισήμως μια λίστα.
Ο κατάλογος αυτός ήταν η συμπύκνωση των αναφορών από όλες τις παλαιότερες πηγές. Αφού τροποποιήθηκε λίγο, λόγω των καινούργιων πετρών που εν τω μεταξύ βρέθηκαν, έφτασε στις μέρες μας στην ακόλουθη μορφή.