Ετικέτα: Τοπάζ
Το τοπάζιο είναι πυριτικό / φθοριούχο ορυκτό του αργιλίου. Αποτελεί ημιπολύτιμο λίθο, γνωστό από την αρχαιότητα. Η ονομασία αποδόθηκε από τους αρχαίους Έλληνες, εικάζεται, όμως, ότι προέρχεται από την αραβική λέξη “τόπαζος”, που σήμαινε το αντικείμενο της αναζήτησης. Η δομή του το καθιστά το σκληρότερο από όλα τα πυριτικά ορυκτά και ένα από τα σκληρότερα υλικά στην φύση.
Μπορεί να βρεθεί σε πολλά χρώματα όπως άχωμο, κίτρινο, πορφυρό, πορτοκαλί έως κόκκινο, καστανό και μπλέ.
Το τοπάζιο απαντάτε σε πολλά μέρη του κόσμου. Τα μεγαλύτερα και ωραιότερα δείγματά του έχουν βρεθεί στο Minas Gerais της Βραζιλίας. Επίσης στο Πακιστάν, το Μεξικό, στα Ουράλια όρη στην Ρωσία και στις Πολιτείες Κολοράντο, Γιούτα και Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Το κίτρινο τοπάζ είναι ο γεννέθλιος λίθος του Νοεμβρίου.
Πνευματικές ιδιότητες του τοπάζιου:
- Έλκει τον έρωτα και τους καλούς φίλους και συνεργάτες. Οδηγεί στην επιτυχία και την ευτυχία.
- Μας βοηθά να καταπολεμήσουμε κάθε είδους φοβία και άγχος, καλυτερεύοντας με αυτόν τον τρόπο τη ζωή μας και δίνοντάς μας θάρρος και αυτοπεποίθηση.
- Χαρίζει αίσθημα ηρεμίας και γαλήνης, βελτιώνει την ψυχική διάθεση και βοηθά στην καλλιτεχνική δημιουργία.
Θεραπευτικές ιδιότητες του τοπάζιου:
- Έχει θαυμάσια αποτελέσματα ενάντια σε κάθε πάθηση του κυκλοφορικού συστήματος, προστατεύει από θρομβώσεις και θεραπεύει αιμορροΐδες και αιμορραγίες.
- Αναγεννά τους ιστούς και ενισχύει τη διαύγεια στην όραση.
- Ρυθμίζει το μεταβολισμό, μας δυναμώνει από μια περίοδο έντονης εξάντλησης, τονώνει το ανοσοποιητικό και το νευρικό σύστημα.
Ο Ισραηλινός ιστορικός του 1ου αιώνα Josephus, πίστευε ότι υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ των 12 ημιπολίτιμων λίθων στο λογείον του Ααρών (λογείον είναι το μαντικό επιστήθιο κάλυμμα των εβραίων αρχιερέων), στους 12 μήνες του χρόνου και στα 12 ζώδια.
Ανατρέχοντας σε πολύ παλαιά κείμενα που ανάγονται στους πρώτους Χριστιανικός αιώνες, η δωδεκάδα των λίθων συνδέθηκε με τους δώδεκα μήνες του χρόνου (Ιώσηπος, 1ος αι. μ.Χ., Άγιος Ιερώνυμος 5ος αι. μ.Χ., Άγιος Επιφάνιος 4ος αι. μ.Χ.).
Οι Χριστιανοί λοιπόν, χωρίς ιδιαίτερες αντιρρήσεις, υιοθέτησαν την συσχέτιση των μηνών με κάποιους συγκεκριμένους λίθους. Προηγουμένως, οι Ρωμαίοι, οι Εβραίοι και οι Άραβες, είχαν και αυτοί τους δικούς τους συσχετισμούς των λίθων με τους μήνες. Κάνοντας μία σύγκριση αυτών των καταλόγων, οι μελετητές διαπίστωσαν ότι σε μεγάλο βαθμό συνέπιπταν. Έπρεπε ακόμη, να ληφθεί υπόψιν, ότι οι ονομασίες των πετρών μέσα στα χρόνια μεταβάλλονταν.
Το 1912 σε μια προσπάθεια να οριστικοποιήσουν τη λίστα των γενέθλιων λίθων, η Εθνική Ένωση Κοσμηματοπωλών της Αμερικής (American National Association of Jewelers) συναντήθηκε στο Κάνσας και υιοθέτησαν επισήμως μια λίστα.
Ο κατάλογος αυτός ήταν η συμπύκνωση των αναφορών από όλες τις παλαιότερες πηγές. Αφού τροποποιήθηκε λίγο, λόγω των καινούργιων πετρών που εν τω μεταξύ βρέθηκαν, έφτασε στις μέρες μας στην ακόλουθη μορφή.