Ετικέτα: Ζαφείρι
Το ζαφείρι (sapphire) είναι ένας από τους 4 πολύτιμους λίθους (διαμάντι, ρουμπίνι, ζαφείρι, σμαράγδι). Ανήκει στην ομάδα του ορυκτού κουρουνδίου και θεωρείται ως η πέτρα του μήνα Σεπτεμβρίου. Η ονομασία του προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «σάπφειρος». Το μπλε χρώμα, το οποίο αποτελεί και το πιο συνηθισμένο χρώμα για το ζαφείρι, οφείλεται κυρίως στην ύπαρξη σιδήρου και τιτανίου, το ροζ χρώμα προέρχεται από την ύπαρξη μερικών ιχνοστοιχείων χρωμίου, ενώ το χρώμιο σε μεγαλύτερες ποσότητες προσδίδει στο ζαφείρι ένα έντονο κόκκινο χρώμα, όπου σε αυτή την περίπτωση χαρακτηρίζεται ως ρουμπίνι. Αποτελεί το δεύτερο πιο σκληρό ορυκτό μετά το διαμάντι στη κλίμακα Mohs (κλίμακα μέτρησης σκληρότητας ορυκτών) καθώς η τιμή του ανέρχεται σε 9 ( με μέγιστη τιμή το 10).
Η αξία του ζαφειριού ορίζεται ως επί το πλείστον από το χρώμα του. Όσο πιο έντονο είναι το χρώμα του, τόσο πιο πολύτιμο και ακριβό είναι. Τα ζαφείρια με την ονομασία «Αστερίας» έχουν μικρά ρινίσματα ρουτιλίου (TiO2) εσωτερικά και μαζί με επιμήκη κοιλώματα δημιουργούν αστεροειδείς λάμψεις, θεωρούνται δε τα πιο εντυπωσιακά και ακριβά.
Τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ζαφειριών απαντούνται σε Σρι Λάνκα, Αυστραλία(περιοχή Κουήνσλαντ), Νότια Αφρική, Ινδία, Μαδαγασκάρη, Ταϊλάνδη και Η.Π.Α. (Βόρεια Καρολίνα).
Πνευματικές ιδιότητες του ζαφειριού
- Ενισχύει τη διαίσθηση και ενισχύει την σοφία
- Φέρνει χαρά, ευτυχία και ισορροπία
- Λέγεται πως το ζαφείρι φέρνει τύχη και ευτυχία
- Είναι ο πολύτιμος λίθος που ενισχύει την αγάπη και την φιλία
- Το ζαφείρι είναι ο λίθος της αλήθειας και της ειλικρίνειας
Θεραπευτικές ιδιότητες του ζαφειριού
- Ηρεμεί τα νεύρα και γαληνεύει το μυαλό
- Θεραπεύει δυσλειτουργίες του κυκλοφοριακού συστήματος
- Ενισχύει την μνήμη και διώχνει την κατάθλιψη και την ψυχική αναταραχή.
Ο Ισραηλινός ιστορικός του 1ου αιώνα Josephus, πίστευε ότι υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ των 12 ημιπολίτιμων λίθων στο λογείον του Ααρών (λογείον είναι το μαντικό επιστήθιο κάλυμμα των εβραίων αρχιερέων), στους 12 μήνες του χρόνου και στα 12 ζώδια.
Ανατρέχοντας σε πολύ παλαιά κείμενα που ανάγονται στους πρώτους Χριστιανικός αιώνες, η δωδεκάδα των λίθων συνδέθηκε με τους δώδεκα μήνες του χρόνου (Ιώσηπος, 1ος αι. μ.Χ., Άγιος Ιερώνυμος 5ος αι. μ.Χ., Άγιος Επιφάνιος 4ος αι. μ.Χ.).
Οι Χριστιανοί λοιπόν, χωρίς ιδιαίτερες αντιρρήσεις, υιοθέτησαν την συσχέτιση των μηνών με κάποιους συγκεκριμένους λίθους. Προηγουμένως, οι Ρωμαίοι, οι Εβραίοι και οι Άραβες, είχαν και αυτοί τους δικούς τους συσχετισμούς των λίθων με τους μήνες. Κάνοντας μία σύγκριση αυτών των καταλόγων, οι μελετητές διαπίστωσαν ότι σε μεγάλο βαθμό συνέπιπταν. Έπρεπε ακόμη, να ληφθεί υπόψιν, ότι οι ονομασίες των πετρών μέσα στα χρόνια μεταβάλλονταν.
Το 1912 σε μια προσπάθεια να οριστικοποιήσουν τη λίστα των γενέθλιων λίθων, η Εθνική Ένωση Κοσμηματοπωλών της Αμερικής (American National Association of Jewelers) συναντήθηκε στο Κάνσας και υιοθέτησαν επισήμως μια λίστα.
Ο κατάλογος αυτός ήταν η συμπύκνωση των αναφορών από όλες τις παλαιότερες πηγές. Αφού τροποποιήθηκε λίγο, λόγω των καινούργιων πετρών που εν τω μεταξύ βρέθηκαν, έφτασε στις μέρες μας στην ακόλουθη μορφή.